Bir kavgadan sonra gürültülü bir sessizlik olur ve günlerce, haftalarca süren buz gibi ve delici bir sessizlik vardır.
Bir çiftte tehlikenin gerçek göstergesi haline gelen şey şiddetli çatışmalar değil budur. HERE NEWS muhabiri, kavgada hâlâ enerji, heyecan ve sesini duyurma arzusunun bulunduğunu bildiriyor.
Ölüm sessizliğinde yalnızca yorgunluk ve umutsuzluk yaşar. Psikologlar bu sessizliğe duygusal kopukluk adını veriyor ve yavaş yavaş zehir gibi etki ediyor. Ortaklar fiziksel olarak yakındır, ancak aralarında söylenmemiş şikayetlerden, hayal kırıklıklarından ve yanlış anlamalardan oluşan görünmez bir duvar örülür.
Fotoğraf: Pixabay
Temas, kötü niyet nedeniyle değil, yeniden bir yanlış anlaşılma duvarına çarpma veya yeni bir patlamaya neden olma korkusu nedeniyle zayıflar. Çoğu zaman, insanlar birçok kez konuşmayı denediklerinde susarlar, ancak sözleri savunma, kayıtsızlık veya eleştiri nedeniyle bozulur.
Bu bir savunma mekanizmasıdır: Kelimeler işe yaramadığı ve yalnızca acıya neden olduğu için, onları söylemeyi bırakmalısınız. Beden ve ruh, derin savunmaya geçerek kalan kaynakları korur.
Tehlike şu ki, bu buzlu sessizlik örtüsünün altında ifade edilmemiş duygular kaynıyor. Ortadan kaybolmazlar, bir yanardağdaki magma gibi birikir ve bir gün yıkıcı bir patlamayla patlayabilirler, bundan sonra herhangi bir şeyi eski haline getirmek neredeyse imkansız olacaktır.
Ya da daha da kötüsü, magma sonsuza kadar soğuyacak ve ilişkiyi çöle çevirecektir. Yalnızca bu kısır döngüyü kırma cesareti durumu kurtarabilir. Mutlaka yüksek sesli hesaplaşmalarla değil.
Bazen basit, iddiasız bir soru yeterlidir: “Aramızda bir sessizlik duvarı örülmüş gibi hissediyorum. Bu benim için çok zor.”
Suçlamalar olmadan olup bitenler hakkında konuşabilir miyiz?” Bu bir ültimatom değil, diyaloğa davettir. Kişisel deneyim şunu gösteriyor: krizlerden birinde partnerim ve ben, nasıl konuşulacağını unuttuğumuzu fark ederek absürdlükle başladık.Her akşam 10 dakikamızı sanki haberleri anlatır gibi üçüncü şahıs ağzından anlatarak geçirmeye karar verdik. “Bugün bir kişi kahvenin dökülmesine üzüldü, diğeri ise bunu fark etmedi.” Bu oyun kişisel savunmayı ortadan kaldırdı ve birbirimizi yeniden duymaya başlamamızı sağladı.
Sessizlik her zaman kötü bir şey değildir. Kelimelere ihtiyaç duyulmadığında sessizlik-dinlenme, sessizlik-tefekkür, sessizlik-yakınlık vardır. Ama sıradan, rahat ve varlıkla dolu olmalı.
Birini diğerinden ayırmak kolaydır: Sağlıklı sessizlikte bir bağlantı hissedersiniz, yıkıcı sessizlikte ise yalnızca geniş bir boşluk ve aşılmaz bir mesafe hissedersiniz. Sessizliğin birlikte yaşamınızda büyümesine ve norm haline gelmesine izin vermeyin.
Pas gibi en güçlü bağları aşındırır. Bu duvardan ilk ulaşan kişi olma riskini göze alın. Jestiniz hemen kabul edilmese bile, ölümcül statükoyu çoktan bozmuş ve sıcaklığa geri dönme şansı vermiş olacaksınız.
Ayrıca okuyun
- Geçmiş bugüne müdahale ettiğinde: eski şikayetlerin yeni bir birliğe nasıl taşınmaması
- Karşılıksızlıktan nasıl kurtulursunuz: neden kendinizi sevmeyi bırakmaya zorlayamıyorsunuz?
