Dünyası bir apartman dairesiyle sınırlı olan bir kediye, bilinmeyen tarlalara ve ormanlara olan özlemi atfedilerek üzülmek adettendir.
Ancak HERE NEWS muhabirinin bildirdiğine göre, kapalı alanda doğup büyüyen bir hayvan için sokak kayıp bir cennet değil, tehdit ve stresle dolu kaotik bir dünya.
İçgüdüleri ölmedi, ancak bunların uygulanması başarılı bir şekilde mevcut ev uyaranlarına yönlendirildi. Böyle bir kediyi yürüyüşe çıkarmaya çalışmak genellikle panik, yaralanma veya kayıpla sonuçlanır.
Fotoğraf: BURADA HABER
Dış ortamın kokularını, seslerini ve tehlikelerini bilmeyen bir evcil hayvanın yönelimi bozulur. Bölgenin haritası yok, kanıtlanmış barınaklar yok, diğer hayvanlarla etkileşim deneyimi yok. Bu bir kurtuluş değil, kendisinin hazırlıklı olmadığı acımasız ve hızlı bir hayatta kalma sınavıdır.
Buradaki paradoks, varoluş için mücadele etme ihtiyacından mahrum kalan evcil kedinin genellikle sokaktaki veya başıboş dolaşan “kız kardeşinden” çok daha uzun yaşamasıdır. Arabalar, köpekler, zalim insanlar, zehirli yemler ve enfeksiyonlar onu tehdit etmiyor.
Onun dünyası öngörülebilir ve güvenlidir ve bu, her canlının temel ihtiyacıdır. Veterinerler, “evde yaşayanların” ömrünün ortalama olarak çok daha uzun olduğunu doğruluyor.
İki kedi var ve tamamen farklılar. Onun ideali sıcak bir kanepe ve istikrarlı bir günlük rutindir. Çok küçük bir çocuk olarak alınan ikincisi, periyodik olarak hafif açık kapıya ilgiyle bakıyor. Ancak merakı, pencereden görülen manzara veya camlı balkona erişimle kolayca giderilir.
Uyumun anahtarı, daha önce tartışılan iç mekanın niteliksel zenginleştirilmesinde yatmaktadır. Dikey alanlar, oyun kompleksleri, etkileşimli besleyiciler ve düzenli iletişim, hareket, avlanma ve keşif ihtiyaçlarını tam olarak karşılar.
Sahibinin görevi, evcil hayvanı anlamadığı bir dünyaya itmek değil, bildiği dünyayı zengin ve heyecanlı kılmaktır. Sürekli olarak apartman sınırlarının dışına çıkmaya çabalayan kediler için bir uzlaşma vardır – bir koşum takımı ve tasma.
Ancak bunlara alışmak çok sabır gerektirir ve erken yaşta başlamalıdır. Yürüyüş, gözetiminiz altında en yakın çalılığın yavaş ve kontrollü bir şekilde keşfedilmesine dönüşüyor. Bu, evcil hayvanınıza onları riske atmadan yeni deneyimler yaşatmanın zorlu ama mümkün bir yoludur.
Bir kedinin bölgesel bir hayvan olduğunu hatırlamak önemlidir. Refahı hektarlarca kontrol edilen araziyle değil, bilgi derinliği ve ana bölgesi olan evi üzerinde tam kontrol duygusuyla ölçülüyor.
Her zaman yiyecek, su, barınak ve dinlenecek güvenli bir yer olduğuna dair güven, onun için herhangi bir soyut “özgürlükten” daha değerlidir. Buradaki acıma, insani değerlerin başka bir biyolojik gerçekliğe yansıtılmasıdır.
Asıl sorumluluk, evcil hayvana özgürlük olarak kabul ettiğimiz şeyi vermek değil, onun uyum sağladığı koşullarda mümkün olduğunca dolu, uzun ve sağlıklı yaşamasını sağlamaktır. Ancak evcil bir kedi için bu koşullar tam olarak tanıdık duvarların içinde yer almaktadır.
Ayrıca okuyun
- Bir Köpek Yavrusu Köpek Olmayı Durdurduğunda: İlk Doğum Günü Efsanesi
- Kuru Gıda Neden Sadece Pelet Değildir: Etoburunuzun Kasesindeki Gizli Ekosistem
