Paspasın üzerindeki ölü farenin bu “hediyesi” dehşet vericidir, ancak kedinin bakış açısından bu, sosyal güvenin nihai eylemidir.
HERE NEWS muhabiri, doğada anne kedilerin, yavru kedilere avlanmayı öğrenmeleri için hareketsiz ve daha sonra canlı av getirdiğini bildirdi.
Bu ritüeli size aktaran evcil hayvan, sizi ne yazık ki kendi başına besleyemeyen ailesinin bir üyesi olarak tanır.
Fotoğraf: BURADA HABER
İkinci olası açıklama, değerli bir kaynağı sizinle paylaşma ve yemeği güvenli, korunaklı bir yere taşıma girişimidir. Eviniz bir sığınaktır ve siz de ona göre yemek yemesi gereken gururun başısınız. Bu, bize ne kadar nahoş görünse de, ortak faaliyetlere önem verme ve katılma jestidir. Bunun için azarlamak, teklif edilen arkadaşlığı kaba bir şekilde reddetmek anlamına gelir.
Hiç dışarı çıkmayan kedi, yakaladığı güveleri ya da büyük sinekleri ayağına getiriyordu. Kupayı gururla yere bıraktı, bana baktı ve özel bir zafer sesi çıkardı.
Onu azarlamak imkansızdı – başarılı bir sağlayıcının, paketin geçimini sağlayanın saf neşesi gözlerinde okunuyordu. Geriye kalan tek şey, o bakmadığı sırada “hediyeyi” övmek ve sessizce ondan kurtulmaktı.
Bazen bu davranış, can sıkıntısının ve fazla harcanmamış avlanma enerjisinin bir işaretidir. Oyuncak oltayı kolayca yakalayan bir kedinin, oyunda içgüdüsü tatmin edildiği için gerçekten avlanma ihtiyacı hissetme olasılığı daha düşüktür.
Yatmadan önce yoruluncaya kadar düzenli olarak aktif oyun oynamak, özellikle dışarıya erişimi olan hayvanlarda bu tür “sunumların” sıklığını azaltabilir. Daha az hoş bir yorum da var: Evcil hayvan, aynı sineği yakalamaya yönelik başarısız girişimlerinizi görüyor veya “doğru” ava ilgi göstermediğinizi fark ediyor.
Ve sonra iyi bir eğitmen gibi size dersler vermeye başlar: önce ölü av, sonra yarı ölü, böylece sonunda öğrenirsiniz. Bu, başarısız bir öğrenciye karşı kedi gibi vesayetin en yüksek şeklidir.
Yetkin bir şekilde nasıl tepki verilir? Sert bir şekilde çığlık atmak ve kupayı onun önünde fırlatmak, çatışma ve yanlış anlama yaratmak anlamına gelir. Görmezden gelmek de bir seçenek değil; geri bildirim bekliyor.
En iyi taktik sakin bir övgüdür (“aferin, ne avcısın”), ardından bir ikram veya oyunla dikkatini dağıtabilir ve onun yokluğunda avdan kurtulabilirsiniz. Bu gerçeği not etmek önemlidir ancak istenmeyen davranışı pekiştirmemek önemlidir.
İçgüdüyü yeniden yönlendirmek için izleme ve yeme sürecini taklit eden özel besleme oyuncakları kullanabilirsiniz. “Av yoluyla” elde edilen yiyecekler daha büyük tatmin sağlar.
Bu, eski ritüelin her iki taraf için de kabul edilebilir medeni bir biçimde gözlemlenmesine olanak tanır. Yani onun dilini konuşuyorsun ama oyunun kurallarını kendin belirliyorsun.
Güdüleri anlamak, tiksinti ve tahriş duygularını hafifletir. Bu eylemi kirli bir ceset olarak değil, başka bir türün standartlarına göre güven ve özenle dolu, karmaşık bir iletişimsel eylem olarak görmeye başlarsınız.
Bu bir çeşit kedi “Sahip olduğum en değerli şeyi seninle paylaşıyorum.” Ve bu açıdan bakıldığında davranışı itici değil, derinden dokunaklı görünüyor.
Ayrıca okuyun
- Neden ideal bir cins yok: stereotiplerin tuzağı ve bir sahibinin karakteri
- Bir köpeğin uyuyan beyni: neden rüyalara ihtiyaç duyar ve neler yaşar?
