Görünüşe göre masadan fazladan bir parça veya normu aşan bir avuç kuru yiyecek, dikkate değer olmayan bir önemsememek.
Ancak HERE NEWS muhabirinin bildirdiğine göre, bir yıl içinde fazladan birkaç kilograma ulaşan şey tam da bu “küçük şeylerdir”; bu da bir kedi veya küçük köpek için insan ölçeğinde on kilograma eşdeğerdir.
Obezite, sevimli şişmanlık kılığına girerek sessizce gelir ve biz sorunu fark ettiğimizde, evcil hayvanın vücudunda zincirleme bir reaksiyonu başlatmayı çoktan başarmıştır. Ana tuzak, yaşam tarzında radikal bir değişikliktir: Vahşi ata yiyecek bulmak için kilometrelerce koşar ve yerli mirasçı bir kaseden kanepeye gider.
Fotoğraf: BURADA HABER
Aynı zamanda, yiyecek mevcut olduğunda yedekte yemek yeme içgüdüsü de ortadan kalkmadı ve porsiyon kontrolü tamamen bizim, çoğu zaman çok yumuşak olan omuzlarımıza düşüyor. Gıda ambalajına ilişkin tavsiyelerin nihai gerçek değil, ortalama bir hesaplama olduğunu unutuyoruz.
Aktif bir genç terrier ile daha yaşlı, kısırlaştırılmış bir kedinin tamamen farklı miktarlarda kaloriye ihtiyacı vardır ve genel normlara körü körüne uymak, aşırı beslenmeye giden doğrudan bir yoldur. Bu durum, hayvanlar için fazla yağlı, tuzlu veya tatlı olan, metabolizmayı bozan ve iştahı kabartan insan gıdaları nedeniyle daha da kötüleşiyor.
Evcil hayvan, normal mamadan daha lezzetli bir parça için dilenmenin mümkün olduğunu hemen fark eder ve kasesini görmezden gelmeye başlar, bu da bizi porsiyonları artırmaya veya yemeği daha yüksek kalorili bir şeyle değiştirmeye zorlar. Fazla kilo estetik bir kusur değil, tüm sistemlere devasa bir yüktür.
İlk acı çeken, fazla kiloların sürekli basıncına dayanacak şekilde tasarlanmamış eklemler, ardından yağlı damarlardan kan pompalamak zorunda kalan kalptir. Kedilerde sıklıkla obeziteyle doğrudan ilişkili olan ve yaşamı bir dizi enjeksiyona ve sıkı diyetlere dönüştüren diyabet gelişir.
En sinsi olan şey bir kısır döngüdür: ne kadar çok ağırlık, o kadar az hareket etme isteği ve ne kadar az hareket olursa, o kadar hızlı yeni gramlar kazanılır. Yalnızca tutarlı, bazen sert eylemlerle kırılabilir, ancak kısıtlamalarla değil, tüm yaşam tarzının yeniden yapılandırılmasıyla kırılabilir.
Bir diyetle değil, dürüst bir denetimle başlamalısınız: evcil hayvanınızı tartın, ikramlar dahil tüm kalorileri sayın ve gerçek, istenmeyen aktiviteyi değerlendirin. Çoğu zaman, hayvanın harcadığından %30-40 daha fazla enerji sağladığımız ortaya çıkıyor ve sorun, porsiyonların doğru bir şekilde ölçülmesiyle çözülüyor.
Özellikle eklemlerde zaten sorun varsa, fiziksel aktiviteye dikkatli bir şekilde başlanmalıdır. Bir kedi için alay çubuğuyla yapılan kısa ama sık oyunlar veya bir köpek için koklama ile yavaş ama uzun yürüyüşler, yoğun ancak seyrek eğitimden daha iyi sonuç verir, bundan sonra evcil hayvan yalnızca daha fazla yer ve uyur.
Önemli olan tüm aile üyelerinin sabrı ve desteğidir. Biri diyeti sıkı bir şekilde uygularsa ve diğeri gizlice “açlıktan ölmek üzere olan adamı” beslerse, tüm çabalar boşuna olur.
Bir evcil hayvanın iştahıyla değil, ömrünü kısaltan, her gününün kalitesini elinden alan bir hastalıkla mücadele ettiğimizi unutmamalıyız. Kaybedilen bir kilogram bir zafer değil, yalnızca yeni bir kiloyu korumak için uzun bir yolculuğun başlangıcıdır.
Ancak bu yolda, hayvan yine hafifliği, oyunlara ilgiyi ve aptalca en iyi, ancak bu kadar hatalı güdülerle ekstra “güzellikler” ile beslediğimiz aynı neşeyi bulur.
Ayrıca okuyun
- Hangi melodi kedilerin ruhunu iyileştirir: kedinin stresini sessiz bir pençeye aktaran sesler
- Bir köpeği bir çocukla karşılaştırırsanız ne olur: Antropomorfizmin tehlikeli gölgesi
